آپشن های سوزوکی ویتارا

همانطور که قبلاً اشاره کردیم، سوزوکی گرند ویتارا، به ویژه نسل دوم (JM)، خودرویی بود که با وجود ساختار نسبتاً ساده‌اش، توانست با ارائه ترکیبی از قابلیت‌های آفرود و آپشن‌های رفاهی مناسب، دل بسیاری را در بازار ایران به دست آورد. تفاوت بین تیپ‌های مختلف، عمدتاً در همین آپشن‌ها خلاصه می‌شد، اما هر آپشن داستانی داشت و ارزشی به خودرو اضافه می‌کرد.

بیایید این بار با تمرکز شدیدتر بر روی هر آپشن، به تفکیک و با جزئیات بیشتری به سراغشان برویم:

1. سیستم ورود و استارت بدون کلید (Keyless Entry & Smart Start System):

• چرا مهم بود؟ در دورانی که کلیدهای فیزیکی هنوز پادشاهی می‌کردند، این سیستم حس لوکس بودن و مدرن بودن را به خودرو می‌داد. دیگر نیازی نبود دست در جیب یا کیف دنبال کلید بگردید. کافی بود ریموت در نزدیکی باشد.
• نحوه عملکرد: با نزدیک شدن به خودرو، قفل درب‌ها باز می‌شد (با فشردن دکمه روی دستگیره یا گاهی به صورت خودکار). برای روشن کردن موتور نیز، ضمن فشردن پدال ترمز، دکمه استارت را فشار می‌دادید.
• تیپ‌های معمول: عمدتاً در تیپ‌های GLS (2.0 لیتری) و تمامی تیپ‌های 2.4 لیتری (JLX، JLX Premium). این یکی از اولین آپشن‌هایی بود که در نسخه فیس‌لیفت 2008 به وفور دیده شد.

2. سانروف (Sunroof) و سقف پانوراما (Panoramic Roof):

• جادوی نور و فضا: سانروف، اگرچه شاید یک آپشن “ضروری” نباشد، اما به شدت حس دلبازی و ارتباط با محیط بیرون را افزایش می‌داد. باز شدن آن، مخصوصاً در روزهای خوب، بسیار لذت‌بخش بود.
• تفاوت‌ها:
  • سانروف معمولی: در تیپ‌های GLS و JLX Premium/Top یافت می‌شد. این نوع سانروف، فقط قسمت کوچکی از سقف را پوشش می‌داد و قابلیت باز شدن داشت.
  • سقف پانوراما: در برخی مدل‌های خاص (معمولاً 2.4 لیتری یا موتور V6)، شاهد سقف پانوراما بودیم که دو بخش شیشه‌ای داشت؛ یکی در جلو که قابلیت باز شدن داشت و دیگری در عقب که ثابت بود. این آپشن، نور بسیار بیشتری را به کابین وارد می‌کرد و حس لوکس بودن را دوچندان می‌نمود.
• تیپ‌های معمول: GLS (معمولی)، JLX Premium/Top (گاهی پانوراما).

3. صندلی‌های چرمی و تنظیمات برقی/گرمکن:

• لوکس و راحت: صندلی‌های چرمی، علاوه بر ظاهر زیباتر و حس لوکس‌تر، نظافت آسان‌تری نسبت به روکش‌های پارچه‌ای داشتند.
• جزئیات تنظیمات برقی:
  • تنظیم برقی راننده: این آپشن (معمولاً 6 حالته) به راننده اجازه می‌داد تا به سادگی موقعیت صندلی خود را در جهات مختلف (جلو/عقب، بالا/پایین، زاویه پشتی، تنظیم گودی کمر) تنظیم کند. این امر، یافتن بهترین وضعیت رانندگی را آسان‌تر می‌کرد.
  • تنظیم برقی سرنشین جلو: در مدل‌های بسیار فول، صندلی سرنشین جلو نیز ممکن بود تنظیمات برقی داشته باشد (اغلب 4 حالته).
• گرمکن صندلی: دو یا سه مرحله‌ای بودن گرمکن، آن را برای فصول سرد بسیار کاربردی می‌کرد. تصور نشستن روی صندلی گرم در یک صبح زمستانی، خودش لذت‌بخش است!
• تیپ‌های معمول: GLS (صندلی چرمی، گرمکن، تنظیم برقی راننده)، JLX Premium/Top (تمام موارد بالا به علاوه تنظیم برقی سرنشین در برخی مدل‌ها).

4. سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک (Automatic Climate Control):

• راحتی بی‌دردسر: به جای تنظیم دستی فن و دما، راننده و سرنشینان دمای دلخواه را روی پنل تنظیم می‌کردند و سیستم به صورت خودکار فن، دریچه‌ها و حتی گاهی کمپرسور کولر را کنترل می‌کرد تا دما ثابت بماند.
• دو منظوره (Dual Zone): در برخی از فول‌ترین مدل‌ها (خصوصاً 2.4 لیتری‌های وارداتی یا مدل‌های آخر)، امکان تنظیم جداگانه دما برای راننده و سرنشین کناری وجود داشت. این یک آپشن بسیار لوکس و کاربردی بود.
• تیپ‌های معمول: استاندارد در اکثر تیپ‌های نسل دوم (GL, GLS, JLX)، دو منظوره در تیپ‌های بسیار فول 2.4 لیتری.

5. سیستم صوتی و تصویری (Audio & Entertainment System):

• از CD تا لمس: این بخش، تکامل قابل توجهی در طول عمر نسل دوم داشت.
  • مدل‌های اولیه: معمولاً شامل پخش‌کننده CD، رادیو، ورودی AUX و 4 بلندگو بود.
  • مدل‌های ارتقا یافته (GLS, JLX): اضافه شدن بلوتوث برای مکالمه تلفنی و پخش موسیقی، پورت USB برای اتصال فلش مموری، و 6 بلندگو.
  • مدل‌های بسیار فول (JLX Premium/Top): گاهی شاهد نمایشگر لمسی مرکزی بودیم که علاوه بر کنترل سیستم صوتی، اطلاعات مسیریابی (Navigation) و تصویر دوربین عقب را نیز نمایش می‌داد. همچنین تعداد بلندگوها به 9 یا 10 عدد می‌رسید و کیفیت صدا بهبود می‌یافت.
• تیپ‌های معمول: متفاوت از پایه (CD/AUX/4 بلندگو) تا فول (لمسی/ناوبری/بلوتوث/USB/9-10 بلندگو).

6. کروز کنترل (Cruise Control):

• رفیق جاده: این آپشن برای رانندگی در مسیرهای طولانی و بزرگراه‌ها، راحتی بی‌نظیری را فراهم می‌کرد. با تنظیم یک سرعت ثابت، پا از روی پدال گاز برداشته می‌شد و راننده می‌توانست تمرکز بیشتری روی فرمان داشته باشد.
• نحوه عملکرد: دکمه‌های کنترلی معمولاً روی فرمان قرار داشتند و امکان تنظیم سرعت، افزایش/کاهش سرعت و لغو موقت (Cancel) را می‌دادند.
• تیپ‌های معمول: در اکثر تیپ‌ها (GL, GLS, JLX) به صورت استاندارد یا آپشن قابل سفارش بود.

7. دوربین دید عقب (Rearview Camera) و سنسور پارک:

• چشم سوم: دوربین دید عقب، که به خصوص پس از فیس‌لیفت 2008 اضافه شد، یکی از کاربردی‌ترین آپشن‌ها برای پارک کردن و مانور در فضاهای تنگ بود. تصویر پشت خودرو به همراه خطوط راهنما، دید بسیار خوبی را ارائه می‌داد.
• سنسور پارک: برخی مدل‌ها، علاوه بر دوربین، دارای سنسورهای پارک در عقب (و گاهی جلو) بودند که با علائم صوتی، فاصله خودرو تا موانع را اعلام می‌کردند.
• تیپ‌های معمول: عمدتاً در مدل‌های فیس‌لیفت شده 2008 به بعد، در تیپ‌های GLS و JLX.

8. سیستم کنترل پایداری (ESP) و کنترل کشش (Traction Control):

• محافظ هوشمند: این‌ها آپشن‌های ایمنی فعال بودند که نقش حیاتی در حفظ کنترل خودرو در شرایط لغزنده یا مانورهای ناگهانی داشتند.
  • ESP: با تشخیص انحراف خودرو از مسیر مورد نظر راننده، با کاهش قدرت موتور و اعمال ترمز روی چرخ‌های خاص، خودرو را به مسیر اصلی بازمی‌گرداند.
  • Traction Control: مانع از هرزگردی چرخ‌ها هنگام شروع حرکت یا شتاب‌گیری روی سطوح لغزنده می‌شد.
• اهمیت: حضور این سیستم‌ها، به خصوص در کنار سیستم 4WD، ویتارا را به خودرویی بسیار ایمن و توانمند در شرایط مختلف تبدیل می‌کرد.
• تیپ‌های معمول: عمدتاً در تیپ‌های 2.4 لیتری (JLX, JLX Premium/Top) به صورت استاندارد. در تیپ‌های 2.0 لیتری بسیار نادر بود.

9. ایربگ‌های جانبی و پرده‌ای (Side & Curtain Airbags):

• حفاظت چندلایه: در حالی که ایربگ‌های جلو (راننده و سرنشین) در اکثر تیپ‌ها استاندارد بودند، ایربگ‌های جانبی (در صندلی‌ها) و پرده‌ای (در ستون‌ها) ایمنی سرنشینان را در تصادفات از جانب یا واژگونی به شدت افزایش می‌دادند.
• تعداد کل ایربگ‌ها: در تیپ‌های پایه ممکن بود 2 ایربگ وجود داشته باشد، در حالی که تیپ‌های فول 2.4 لیتری می‌توانستند تا 6 یا حتی 8 ایربگ داشته باشند.
• تیپ‌های معمول: بیشتر در تیپ‌های 2.4 لیتری فول (JLX Premium/Top).

10. چراغ‌های جلو زنون (Xenon Headlights) و تنظیم ارتفاع نور:

• نور قوی‌تر: چراغ‌های زنون نور سفیدتر و شدیدتری نسبت به لامپ‌های هالوژن معمولی تولید می‌کنند که دید در شب را بهبود می‌بخشد.
• تنظیم ارتفاع: این آپشن (که گاهی با زنون همراه بود) به راننده اجازه می‌داد تا ارتفاع پرتو نور چراغ‌ها را تنظیم کند تا از خیرگی چشم رانندگان مقابل جلوگیری شود.
• تیپ‌های معمول: بیشتر در تیپ‌های GLS و JLX Premium/Top، یا به عنوان آپشن قابل نصب.

11. آینه‌های جانبی برقی تاشو (Power Folding Side Mirrors):

• راحتی پارک: این آپشن، جمع کردن آینه‌ها با فشردن یک دکمه، به خصوص هنگام پارک کردن در فضاهای تنگ یا در کارواش‌ها، بسیار کاربردی بود.
• تیپ‌های معمول: عمدتاً در تیپ‌های GLS و JLX Premium/Top.

12. کامپیوتر سفری (Trip Computer):

• اطلاعات در دسترس: نمایش اطلاعاتی مانند مسافت طی شده، مصرف سوخت (لحظه‌ای و متوسط)، مسافت باقی‌مانده با سوخت فعلی، و دمای بیرون، به راننده دید بهتری نسبت به وضعیت خودرو و مصرف سوخت می‌داد.
• تیپ‌های معمول: در اکثر تیپ‌های نسل دوم وجود داشت، اما دقت و جامعیت اطلاعات ممکن بود در تیپ‌های بالاتر بیشتر باشد.

13. رینگ‌های بزرگتر و طراحی اسپرت‌تر:

• ظاهر بهتر: تغییر سایز رینگ از 16 اینچ به 17 اینچ، و همچنین طراحی‌های متنوع‌تر برای رینگ‌ها، تأثیر زیادی بر ظاهر خودرو داشت و آن را اسپرت‌تر و جذاب‌تر نشان می‌داد.
• تیپ‌های معمول: رینگ 16 اینچی برای GL و رینگ 17 اینچی برای GLS و JLX.

نکات پایانی در مورد آپشن‌ها:

• تنوع در طول زمان: با گذشت زمان و به‌روزرسانی‌های فیس‌لیفت، برخی آپشن‌ها که در ابتدا مختص تیپ‌های فول بودند، به تدریج به تیپ‌های پایین‌تر نیز راه پیدا کردند.
• وارداتی‌ها: بسیاری از خودروهای گرند ویتارا که به صورت شخصی وارد شده بودند، ممکن بود آپشن‌های بسیار خاص و متفاوتی نسبت به مدل‌های مونتاژ ایران داشته باشند.
• اهمیت آپشن‌های فنی: در نظر داشته باشید که برای گرند ویتارا، آپشن‌های فنی مانند سیستم 4WD با دنده کمکی و وجود ESP، به اندازه آپشن‌های رفاهی مانند سانروف یا صندلی چرمی، اهمیت داشتند و توانایی‌های واقعی خودرو را تعیین می‌کردند.

نویسنده.آریان جوانبخت